TRANSKRYPCJA VIDEO
Ewangelia w Centrum
Czym jest uwielbienie? | Zapytaj Pastora
Opis wygenerowany przez Skrybot
Dla tego filmu nie wygenerowano opisu.
Transkrypcja wygenerowana przez Skrybot
PASTOR PIPER Witamy serdecznie w kolejnym podcastzie Zapytaj Pastora, w którym pastor John Piper odpowiada na pytania odsłuchaczy. W dzisiejszym odcinku pastor John odpowie na pytanie o to, czym jest uwielbienie. Zacznijmy od tego, czym jest wewnętrzna istota uwielbienia, a następnie przejdziemy do bardziej publicznych wyrażeń uwielbienia podczas nabożeństwa lub codziennych aktów miłości, które Paweł nazywa naszą duchową służbą. Rozróżniam pomiędzy wewnętrzną istotą uwielbienia i jej zewnętrznym wyrażeniem, ponieważ myślę, że Jezus zrobił to samo w Mateusza 15, od 8 do 9 wersetu. Lud ten przybliża się do mnie swymi ustami i czci mnie wargami, ale ich serce daleko jest ode mnie, lecz napróżno mnie czczą. Dla Jezusa takie uwielbienie równa się zero. Właśnie to oznacza napróżno, napróżno mnie czczą. Zero. To nie jest uwielbienie. Zero uwielbienia.
Jest ono zerowe, jeżeli nie ma w nim serca. Możesz zrobić tyle dobrych uczynków, ile tylko zechcesz i pójść na tyle nabożeństw, ile tylko zechcesz i nigdy nie uwielbiać Boga, jeżeli to wszystko jest na zewnątrz i nic nie dzieje się w twoim sercu, w kierunku Boga. Całe prawdziwe uwielbienie w swojej istocie dotyczy serca. Jest czymś więcej, ale nigdy czymś mniej. Nasuwa się pytanie, czym jest to wewnętrzne, autentyczne, skierowane na Boga doświadczenie serca, które nazywamy istotą uwielbienia? Jezus nakierował nas na odpowiedź na to pytanie w Ewangelii Jana 4, od 23 do 24 wersetu mówiąc, Ale nadchodzi godzina i teraz jest, gdy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w duchu i w prawdzie, bo i ojciec szuka takich, którzy będą go czcić.
Bóg jest Duchem, więc ci, którzy go czczą, powinni go czcić w duchu i w prawdzie. Zwróć uwagę na to, że uwielbienie w duchu nie jest skontrastowane z uwielbieniem w ciele lub ciałem. Zamiast tego jest ono postawione obok uwielbienia w prawdzie. Więc co to oznacza, że mamy być duchowymi czcicielami oddającymi cześć w duchu i prawdzie, będąc kierowanymi prawdą? Myślę, że chodzi o to, że kiedy chcemy uwielbiać właściwym uwielbieniem, dobrym uwielbieniem, wdzięcznym uwielbieniem, to musimy mieć prawidłowe zrozumienie tego, kim naprawdę jest Bóg, jest prawdą. Jeśli uwielbiamy Bożka, którego sami stworzyliśmy, to tak naprawdę nie uwielbiamy Boga. Po drugie, uwielbienie jest zależne od prawidłowego, emocjonalnego i uczuciowego zrozumienia w naszym sercu wartości Boga, która przewyższa wszystko inne.
Więc prawdziwe uwielbienie opiera się na prawidłowym zrozumieniu Bożej natury i prawidłowym docenianiu Boga. Oczywiście jego wartość jest nieskończona, a zatem prawdziwe uwielbienie oznacza cenienie Boga ponad wszystko inne. Myślę, że mógłbym to podać jako definicję. Prawdziwe uwielbienie to docenianie Boga ponad wszelkie inne rzeczy. Wewnętrzna istota uwielbienia to odpowiedź serca na wiedzę naszego umysłu, kiedy nasz umysł właściwie rozumie Boga, a serce właściwie ceni Boga. Można też użyć takich słów jak docenianie Boga, rozkoszowanie się Bogiem, oddawanie Bogu czci, lub odnajdywanie zadowolenia w Bogu. Wszystkie te wewnętrzne reakcje względem Boga odzwierciedlają jego nieskończoną wartość i piękno. Właśnie w tym celu uwielbienie zostało zaprojektowane, aby wyeksponować przewyższającą wszystko wartość Boga. Uwielbiamy Boga w sposób autentyczny, jeśli naprawdę Go znamy i należycie Go cenimy.
Słowo uwielbienie odnosi się do wewnętrznego doceniania, które w Nowym Testamencie uwidacznia się na dwa podstawowe sposoby. Pierwszy to uczynki naszych ust, akty wysławiania Boga i skruchy, podczas uwielbiania na nabożeństwie lub podczas spotkań grup domowych. A ten drugi sposób to wyrażanie miłości za pomocą naszego ciała, rąk i stóp. Dowody miłości, które pokazują przewyższającą wartość Boga, poprzez to, co jesteśmy skłonni poświęcić dla dobra innych. Te dwa sposoby pochodzą z listu do Hebrajczyków 13, od 15 do 16 wersetu. Posłuchaj tego niesamowitego podsumowania. Czytamy. Te dwa wersety kończą się i zaczynają od słowa ofiara. Oczywiście jest ona echem starotestamentowych ofiar, które były w centrum uwielbienia i miały pokazywać bożą wartość, kiedy oddawaliśmy swojego byka lub kozę, pokazując, że Bóg jest dla nas cenny.
Cenimy Jego odkupienie, które przychodzi do nas poprzez ofiarę, teraz ofiarę Chrystusa. Więc przez Chrystusa dwie rzeczy stają się ofiarami uwielbienia w naszym życiu. Owoc naszych ust, które wyznają Jego imię, to jest uwielbienie podczas nabożeństw, śpiew, modlitwę, skruchę i wyznawanie grzechów. I po drugie, owoc naszych uczynków. Nie zaniedbuj dobrych uczynków, dziel się tym, co masz. Takie ofiary są przyjemne Bogu. Obydwie te rzeczy są aktem uwielbienia. Widzimy to jeszcze raz w Rzymian 12. 1. Wzywam was wtedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza.
Tak więc w całym naszym cielesnym życiu, kiedy kochamy innych i polegamy na Bogu, pokazujemy, że Bóg jest bardziej wartościowy niż cokolwiek innego i w ten sposób wielbimy Go w naszym codziennym życiu. A więc oto moje podsumowanie. Wewnętrzną istotą uwielbienia jest prawdziwe poznanie Boga, a następnie odpowiedź płynąca z serca na tę wiedzę, poprzez docenianie Boga i radowanie się w Bogu i odnajdywanie zadowolenia w Bogu ponad wszelkimi ziemskimi rzeczami. I wtedy to głębokie, kojące, radosne zaspokojenie w Bogu przelewa się w nas w widocznych aktach uwielbienia z naszych ust i widocznych aktach miłości poprzez służenie innym przez wzgląd na Chrystusa. .
S K R Y B O T
Skrybot. 2023, Transkrypcje video z YouTube
Informujemy, że odwiedzając lub korzystając z naszego serwisu, wyrażasz zgodę aby nasz serwis lub serwisy naszych partnerów używały plików cookies do przechowywania informacji w celu dostarczenie lepszych, szybszych i bezpieczniejszych usług oraz w celach marketingowych.