TRANSKRYPCJA VIDEO
Dla tego filmu nie wygenerowano opisu.
Witamy serdecznie w kolejnym podcaście Zapytaj Pastora, w którym pastor John Piper odpowiada na pytania od słuchaczy. W dzisiejszym odcinku jeden ze słuchaczy zadaje dwa pytania na temat bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętemu. Po pierwsze, czy prawdziwy wierzący, którego zbawienie jest na wieki bezpieczne w Chrystusie, mimo to może być winny bluźnierstwa? I po drugie, czy bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu jest tym samym, co zasmucanie Ducha Świętego? Otwórzmy kilka kluczowych fragmentów na temat bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętemu, abyśmy wiedzieli, o czym mówimy. W Ewangelii Marka 3, 28-30 mówi Za prawdę powiadam wam, wszystkie grzechy i bluźnierstwa, którymi bluźnią synowie ludcy, będą im przebaczone. Kto jednak bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, nigdy nie dostąpi przebaczenia, ale podlega karze wiecznego potępienia, bo mówi, ma Ducha nieczystego.
Innymi słowy, ci ludzie przypisywali uczynki Jezusa diabłowi zamiast Bogu. Kolejny fragment, Łukasza 12, 10. I każdemu, kto powie słowo przeciwko synowi człowieczemu, będzie przebaczony, ale temu, kto bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczony. Podczas mojej służby kilka osób, a prawdopodobnie dużo więcej osób to zrobiło, ale się nie ujawniali, ale ci ludzie przyszli do mnie i byli głęboko przekonani, że popełnili grzech przeciwko Duchowi Świętemu i w związku z tym byli przekonani, że są poza Bożym Przebaczeniem. Jak możesz sobie wyobrazić, byli przerażeni. Wydaje mi się, że starając się pomóc tym osobom poradzić sobie z tym, co oni mówią, musimy postawić to stwierdzenie, bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu jest niewybaczalne, obok wielu innych stwierdzeń, jak na przykład Ktokolwiek uwierzy w Pana Jezusa, będzie zbawiony.
A nie, Ktokolwiek uwierzy, ale jeżeli nie dopuścił się paru innych rzeczy. Na przykład dzieje apostolskie 16, 31. Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony. Paweł nie zapytał strażnika, a więc czy kiedykolwiek bluźniłeś przeciwko Duchowi Świętemu? On po prostu powiedział, jeżeli uwierzysz, będziesz zbawiony. W Jana 6, 40 Jezus powiedział, I to jest wola tego, który mnie posłał, aby każdy kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne, a ja Go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Zawsze rozumiałem, że w bluźnierstwie przeciwko Duchowi Świętemu jest coś takiego i Jezus chciał, żebyśmy tak to rozumieli, co doprowadza daną osobę do punktu, w którym grzeszy w taki sposób, że nie ma ona pragnienia i nie jest w stanie pokutować i uwierzyć.
To jest sposób, w jaki łączę te dwa stwierdzenia. Przykładem tego jest Ezaw. W Hebrajczyku w 12, 17 jest napisane Myślę, że to wyrażenie A więc nie chodzi tu o to, że Ezaw pokutował i nie mógł znaleźć przebaczenia, ale że nie mógł znaleźć miejsca na pokutę. Doszedł w swoim sercu do takiej zatwardziałości wobec Boga, takiej miłości do świata, jego miska zupy w zamian za dziedzictwo. Tak bardzo kochał świat, że nie mógł przestać go kochać. Nie mógł odnaleźć autentycznej pokuty i tak zginął. Jego łzy nie były łzami pokuty. To były łzy z powodu wyrzutów sumienia, że nie mógł pokutować. Pozwól, że zacytuję jednego z moich ulubionych komentatorów, Henry'ego Alforda, na temat niewybaczalnego grzechu, bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętemu. Oto co powiedział.
To nie jest konkretny rodzaj grzechu, który jest tutaj potępiony. Tak jakby, o nie, czy ja popełniłem ten czyn? Ale on mówi dalej. Jest to określony czyn, który ukazuje grzeszny stan, a ten stan jest rozmyślną, zdecydowaną opozycją wobec obecnej mocy Ducha Świętego, a to, jak pokazują owoce, jest bluźnierstwem. To orzeczenie w istocie często pojawia się w Nowym Testamencie. Koniec cytatu. Oto kluczowe zdanie. Jest to stan rozmyślnej, zdecydowanej opozycji wobec obecnej mocy Ducha Świętego. Następnie podaje on, jako jedno z tych miejsc w Nowym Testamencie, 1 Jana 5, 16, gdzie jest napisane. Verset ten nie mówi o konkretnym rodzaju grzechu. Mówi o popełnianiu grzechu. O rodzaju rozmyślnej, zdecydowanej, zakorzenionej opozycji wobec Boga i Jego Ducha.
A więc oto moje odpowiedzi na te dwa pytania. Nie. Ponieważ myślę, że bluźnierstwo Duchowi Świętemu oznacza, jak mówi Alford, rozmyślną, zdecydowaną opozycję wobec obecnej mocy Ducha Świętego. A chrześcijanin nie może popełniać tego rodzaju grzechu. U chrześcijanina grzech nie zakorzenia się z trwałą, zdeterminowaną, rozmyślną opozycją. Chrześcijanie mogą popełniać różnego rodzaju grzechy, ale tym, co cechuje chrześcijanina jest to, że grzech nie zakorzenia się u niego na bardzo długi okres czasu. On nienawidzi grzechu i pokutuje z niego. Źle się z nim czuje. Zwraca się do Boga o nowe przebaczenie. A więc nie. Chrześcijanin nie może popełniać tego, co Jezus nazywa bluźnierstwem przeciwko Duchowi Świętemu. Czy bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu jest tym samym, co zasmucanie Ducha Świętego? Nie.
To nie jest to samo i możesz dostrzec tę różnicę w Efezjan 4, 29-31, gdzie Paweł mówi Żadne plugawe słowo niech nie wychodzi z waszych ust, lecz tylko dobre, dla zbudowania, aby przynosiło łaskę słuchającym. I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na Dzień Odkupienia. Wszelka gorycz i zapalczywość, gniew, wrzask i złożeczenie, niech zostaną usunięte spośród was wraz z wszelką złośliwością. Paweł mówi, że kiedy zasmucamy Ducha Świętego, to zasmucamy Tego, który zapieczętował nas na Dzień Odkupienia. To znaczy, że jednym tchem mówi On, że możesz Go zasmucać i jednocześnie jesteś bezpieczny, jesteś zapieczętowany, On nie złamie tej pieczęci, jesteś Jego i On cię zatrzyma aż do Dnia Odkupienia. Następną rzeczą, którą widzimy, to wyszczególnienie tych rzeczy, które zasmucają Ducha Świętego.
Tym, co Go zasmuca jest rozgoryczenie, gniew i złość wobec innych ludzi. To są rzeczy, które czynią chrześcijanie i których żałują i z powodu których proszą o przebaczenie. I ta właśnie pokuta jest łaskawym dziełem Ducha Świętego, aby obudzić w Bożych Dzieciach chęć pokuty, abyśmy wytrwali do Dnia Odkupienia. .